MANTIK

   Anneler neden bizi de kendileri gibi zanneder ?

Herhalde bütün anneler kızlarını mükemmel yetiştirmek isterler.Ama farkında olmadan bizi kendilerine benzetmeye çalışırlar.Öyleki onların söylediği her cümleyi noktasına kadar ezberlemek zorunda kalırız.Biraz itiraz et kaplan kesilirler.Bir de şu klasik cümle "anne olunca anlarsın." Herhalde anne olunca anlıycam başka nolcaktı ki.Ama yine de anneler bir yerde haklılar.Bir yere kadar ama.Sonrası sizin sihirli düşüncelerinize kalmış.

   Anneleri dinleyelim+biraz da biz düşünelim...

Duyguların esiri olmak..

    Ben bu kadar duygusal değildim ya. Mantıklı ve uygun bir biçimde düşünme yeteneğimi kaybettim şu günlerde. Kafama koyduğum şeyi yapamıyorum.Böyle ne kadar devam eder bilmiyorum.Ama belirsizlik kadar beni benden alan gıcık bir olay yok.
    Uzaklara gitmek istiyorum.
     - Tak tak !
     - Kim o ?
     - Benim !
     - Kimse gelmesin !

YORGUNLUK

      Üzgünüm,yorgunum ve ne yapacağımı bilmiyorum.Kafam öylesine karışıkki atacağım adımları hesaplayamıyorum.Hayatın akışına bırakamıyorum kendimi.

      İki arada kalmıştım ama şimdi o iki şey benden uzaklaşıyor.Çabalarımın boşa olduğunu hissediyorum.Neden bende herkez gibi " Aman salla üç günlük dünya takmaya deymez." diyemiyorum ?

     Yalnızlık ve huzur istiyorum.Kafamı toplamak silkinmek istiyorum.Uzun zamandır bu kadar sıkıcı olmamıştım.Rüyalar gerçek olsa şimdi ne güzel olur..