Sayfalar

19 Eylül 2011 Pazartesi

MANTIK

   Anneler neden bizi de kendileri gibi zanneder ?

Herhalde bütün anneler kızlarını mükemmel yetiştirmek isterler.Ama farkında olmadan bizi kendilerine benzetmeye çalışırlar.Öyleki onların söylediği her cümleyi noktasına kadar ezberlemek zorunda kalırız.Biraz itiraz et kaplan kesilirler.Bir de şu klasik cümle "anne olunca anlarsın." Herhalde anne olunca anlıycam başka nolcaktı ki.Ama yine de anneler bir yerde haklılar.Bir yere kadar ama.Sonrası sizin sihirli düşüncelerinize kalmış.

   Anneleri dinleyelim+biraz da biz düşünelim...

6 Eylül 2011 Salı

Duyguların esiri olmak..

    Ben bu kadar duygusal değildim ya. Mantıklı ve uygun bir biçimde düşünme yeteneğimi kaybettim şu günlerde. Kafama koyduğum şeyi yapamıyorum.Böyle ne kadar devam eder bilmiyorum.Ama belirsizlik kadar beni benden alan gıcık bir olay yok.
    Uzaklara gitmek istiyorum.
     - Tak tak !
     - Kim o ?
     - Benim !
     - Kimse gelmesin !

5 Eylül 2011 Pazartesi

YORGUNLUK

      Üzgünüm,yorgunum ve ne yapacağımı bilmiyorum.Kafam öylesine karışıkki atacağım adımları hesaplayamıyorum.Hayatın akışına bırakamıyorum kendimi.

      İki arada kalmıştım ama şimdi o iki şey benden uzaklaşıyor.Çabalarımın boşa olduğunu hissediyorum.Neden bende herkez gibi " Aman salla üç günlük dünya takmaya deymez." diyemiyorum ?

     Yalnızlık ve huzur istiyorum.Kafamı toplamak silkinmek istiyorum.Uzun zamandır bu kadar sıkıcı olmamıştım.Rüyalar gerçek olsa şimdi ne güzel olur..

18 Temmuz 2011 Pazartesi

Günün şarkısı...

Rüyalarım kayboldu...

Uzun zamandır rüya göremiyorum.Nedenini bilemiyorum ama sanırım yoğun iş temposundan olsa gerek.Fazla derin uyuyorum galiba.Belkide rüyalarım gerçek olmaya başlamıştır kim bilir.Yalnız beni şu günlerde derinden etkileyen bir olayı atlamak istiyorum.Günümüz Türkiye'sinin modernleşme sürecinde hala 13 şehit vermemiz canımı sıkıyor.Artık bu kadar da olmaz be kardeşim demek istiyorum.Sükut ikrardan gelir demişler.Burada da bu atasözünü uyguluyoruz ve hata yapıyoruz. Zaten biz nedense her konuda sessizliğimizi koruyoruz...

28 Haziran 2011 Salı

BİLİNÇ ALTI RÜYA

        Kuzenlerimle birlikteydim bugün düşümde.Oturmuş sohbet ediyorduk.Hatta çilekli pasta bile yedim :) Sanırım hep birlikte oturup sohbet etmeyi özlemişim onlarla.Rüya bile olsa bu isteğimi bir nebze giderebildim sanırım.Keşke bu rüya gerçek olsa.Keşke çocukluğumuzda ki gibi teknolojiyi bir kenara itip yüz yüze sohbet edebilsek.Sohbet edilecek konular bulsak.Şu yavanlıkdan kurtulsak...

27 Haziran 2011 Pazartesi

Rüyalar Gerçek Olsa...

Uyku yarı ölüm demişler.Ölürken insan birşeyler görebilir mi? Ya da bilincimiz kapalıyken yani sadece uyurken dışarıda ki olaylarıda algılayabilir miyiz ? Bu blogu ben rüyalarımı anlatayım gören duyan biri olursada yorumlasın diye açmadım.Amacım sadece paylaşmak.Çünkü hergün ya da her ne zaman uyuyorsam rüya görüyorum ve artık bunları içimde tutmak istemiyorum.Saçma da olsa güzel de olsa kötü de olsa paylaşmak istiyorum.Rüyalarınızı anlatmayın demişler atalarımız.Ama rüyalar çoğu zamanda hayallerimiz değil midir ? Yapmak istediğimiz veya o an orada olmak istediğimiz yerler değil midir ? Öyleyse neden hayalleri mi paylaşmayayım ? Hem belki bir gün rüyalar gerçek olur.Tabi bunu iyi rüyalar için temenni edelim :) Eğer hayalleriniz varsa,eğer sizde rüyalarınızın gerçek olmasını istiyorsanız paylaşın düşlerinizi.Küçük bir  kağıda ya da kocaman bir deftere,telefonunuzda ki not defterinize isterseniz buraya.Kabuslarınızıda yazın.Onlarıda yazdıkdan sonra atın, yada silin veya korkularınızı görmek için saklayın.Bazı şeyleri gözünüzle görmek onları yapmak veya yapmamak için şevke sokuyor insanı.Ben de bundan sonra öyle yapacağım.Buraya yazıp neler olup bittiğini anlayacağım çünkü rüyaları unutunca bir faydası olmuyor.Evet umarım mutlu rüyalarım gerçek olur.Umarım umutsuz vaka değilimdir...
                                                                Burcu'dan sevgilerle.